Wat een LX50 kan doen in het Duitse Rijnland

Ten zuiden van Dortmund in het Rijnland, niet ver van de Beverthal Dam, die werd gebouwd als bescherming tegen overstromingen, ligt het stadje Wipperfürth.
Hier woont de vrolijke Thomas Paffrath al meer dan 50 jaar met zijn gezin. De opgeleide tuinman en hovenier werkte na zijn opleiding eerst op de familieboerderij. In 1999 werd de boerderij van 40 hectare verhuurd en gingen ze zich bezighouden met nieuwe taken.

Sinds 2004 is Thomas Paffrath zelfstandig tuin- en landschapsarchitect. Hij zorgt voor het onderhoud van transformatorstations van grote energieleveranciers, voorkomt dat het terrein overwoekerd raakt en dat bovenleidingen in gevaar worden gebracht door bomen.

Naast 40 hectare akkers en weilanden bezitten de Paffraths ook een bos van ongeveer 5 hectare dat, net als veel andere bossen in Duitsland, de afgelopen jaren is aangevallen door de kleine maar veel voorkomende schorskever. Nu kijkt Thomas Paffrath naar een bos vol dood hout waarvoor hij geen goede prijs meer kan krijgen.

Maar wat doe je met het keverhout? Brandhout? Daar is het eigenlijk te slecht voor, en er is al genoeg.
Dankzij een goede vriend die al bijna 30 jaar een Wood-Mizer zaag bezit, lag de oplossing voor de hand. We hadden onze eigen zagerij nodig om waardevol constructiehout uit het keverhout te zagen.

Na het doorbladeren van de Wood-Mizer-catalogus, het bekijken van een paar video's en het praten met zijn zaagvriend, koos Thomas voor een LX50 met een elektrische motor, en
sloeg eind 2019 toe.
Hij haalde de machine persoonlijk op in Schletau, omdat hij wilde zien waar alle zagen vandaan komen en direct ter plekke een indruk van het bedrijf wilde krijgen.
Nu staat de machine, met twee extra segmenten, opgesteld in de oude schuur bij de familie Paffrath en wordt bijna elke dag 4-6 uur gebruikt. 

Maar Thomas is niet zelf de zager, dat wordt gedaan door Joachim-Ferdinand Brieden, die hij gekscherend zijn zagerijmanager noemt. Joachim is al gepensioneerd en is in voor elke vorm van plezier, net als de Rijnlanders. Hij houdt er zelfs van om in een kerstkostuum te zagen en dan een foto online te delen. Als je denkt dat dat veel tijd aan de zaag is, zouden de Wipperfürthers antwoorden dat de Rijnlandse natuur niet werkt met haast en drukte, maar met plezier en vreugde zonder veel stress. Dat is heel belangrijk voor Thomas, want het is nog steeds een hobby en dat moet het ook blijven - een hobby waar hij en zijn "zager" heel veel plezier aan beleven.

Er worden voornamelijk planken en balken gezaagd, veel voor voorraad om bestaande gebouwen te renoveren of om individueel constructiehout te kunnen aanbieden voor de verkoop.
Grote eigen projecten waren al de bouw van een carport en de bekleding van het vakantiehuis in Nederland. In plaats van duur hout te kopen bij de bouwmarkt of
of bij de houthandel, werd het goedkoop gezaagd door het bedrijf zelf.

Het hout wordt ook gebruikt door jagers. Het keverhout wordt gebruikt om verhoogde schuilhutten of voederstandaards te bouwen.
Over keverhout gesproken - wat voor strips worden hier eigenlijk voor gebruikt? Thomas Paffrath en zijn zager zweren bij het 7/34 profiel, dat volgens hen het beste door het droge hout loopt. Maar iedereen heeft zijn eigen ervaringen en trucjes. Om de cyclus te sluiten, wordt het zaagsel dat wordt geproduceerd door de omliggende paardenboeren gebruikt voor de bodembedekking van de stallen.

Thomas Paffrath en zijn zagerijmanager hebben nog genoeg werk te doen met de zaag in de komende 1 tot 2 jaar, maar beiden hebben al nieuwe ideeën in gedachten, want de LX50 is niet meer weg te denken uit hun leven. Ze willen niet meer zonder en zijn er trots op om hem aan anderen te laten zien.
Dus de een of andere geïnteresseerde is al langsgekomen om de machine te bekijken en gewoon uit te proberen, want de weg naar Schletau vanuit het Rijnland is best ver, en de kans om een zaag van dichtbij in de praktijk te zien wordt graag aangenomen.